Verhaal van Mama:)
Door: Ingeborg Kok
Blijf op de hoogte en volg Lucille
04 April 2016 | Brazilië, Aracaju
Ibarra heb ik wel een beetje leren kennen, met achter iedere rolluik een verrassing in de vorm van knusse binnen plaatsjes en allerlei winkeltjes. Maar hier in Mindo zijn geen uitlaatgassen, heerlijk!
Hier volgen een paar indrukken van de afgelopen dagen.
1. Een poging om de berg op te lopen naar een meer bij Esperanza . Het meer hebben we niet bereikt( te veel en te lang klimmen) . Ik was steeds buiten adem door de hoogte. Het rook er wel heerlijk naar pijnbomen! We besloten om te keren weer naar beneden, en net op dat moment kwam er uit een zijweggetje een optocht van een Indianen rouwstoet. Ze hebben de lijkkist helemaal de berg af gedragen over het hobbelige stenen pad, met achter de kist iemand met een schep over zijn schouders. Wij liepen de hele tijd met hun mee, en er werd af en toe een glimlach uitgewisseld naar ons. Voorop werd er gitaar gespeeld en gezongen door de indianen, en bloemen gedragen door de meisjes en vrouwen. Hoe lager we kwamen voegden zich steeds meer Indianen toe in hun kleurrijke kleding met potten en pannen op hun rug gebonden. Achteraan liep trouw hun dorps hond. Wat een mooi geschenk om dit mee te maken.
2. Warmwaterbronnen in Chachimberu. In de avond reden we met vrienden van Lucille naar de heetwaterbronnen, puur uit de berg. Heerlijk, vooral in de avond na een warme dag in Ibarra. Puur water zonder chloor, met natuurlijke mineralen.
3. Een Colombiaanse muziekavond in Cafe Arte. Werkelijk heel meeslepend ritme en zang, ik heb genoten. Het was een mix van Spaans Indiaans en Afrikaans, heel apart.
4. De plaatselijke markt was een beleving met zijn vele doolhofgangetjes en afdelingen van eten, kleding, vlees, groenten , bloemen , kruiden, eettentjes , dames achter naaimachines, schoenen, Zuid-Amerikaanse wondermiddeltjes, enz. enz.
5. Yachay, waar Lucille elke dag aan’t werk is achter haar prive bureau, met uitzicht op de palmbomen in het park. Het is daar net een paleisje ,een voormalig suikerrietplantage met landarbeiders op het lager gelegen land. De Spanjaarden hebben er gezeten, maar het is nu opgeknapt en omgetoverd tot Universiteit. Ik heb er een rondleiding gekregen van Lucille. Er zijn veel bedelende en zieke honden, en vooral vervelende steekvliegen. De stad is er nog niet, maar de plannen wel.
6. Yoga. Het Prana centrum is naast de Universiteit in Ibarra gelegen. Daar heb ik twee avonden een Yoga les gevolgd met Lucille, en een keer een bio lunch genoten met taco’s.
7. Ottavalo, de Indianenmarkt met heeel veel handenarbeid . Je kijkt er je ogen uit en word wel een beetje hebberig van al dat moois. We hebben alle twee een poncho uitgekozen. Heel veel meer kan ik ook niet meenemen in het vliegtuig. Alles is er met de hand gemaakt, het een nog mooier dan het andere.
Nou hier laat ik het even bij, ook al is er nog veel meer te vertellen. Straks wordt er hier in het dorp getrommeld en gedanst, en gaan we een hapje eten. Woensdag vlieg ik terug naar Amsterdam, en gaat Lucille weer verder met schrijven.
Groetjes aan iedereen! Van Ingeborg
-
04 April 2016 - 11:13
Esmeralde:
Ha Dametjes!
Gelukkig ben ik niet snel jalours... anders zag ik nu wel heel groen en geel. Wat klinkt dat heerlijk allemaal.
Wel een beetje jalours dus. In de zin dat ik ook wil, maar het jullie natuurlijk niet misgun. Heeft Ingeborg geen spijt dat ze niet wat langer kan blijven?
Merken jullie iets van de politieke onrust?
Alle avonturen van Lucille heb ik natuurlijk met plezier gevolgd. Maar een ding, Luz: verdwalen op bergen...
Ik ben je moeder niet maar ik kreeg een plaatsvervangende rolberoerte en voor mezelf een hartverzakking.
Ben benieuwd naar het vervolg van je werk daar. Het is allemaal niet eenvoudig, begrijp ik. Veel gedoe om te komen tot waar het oorspronkelijk om gaat.
Geniet van de laatste dagen samen!
Lieve groet,
Es -
04 April 2016 - 21:30
Annemarieke:
Hoi Hoi,
Reuze vlinders, kolibrie's, marktjes, chocolade taart haha, zuivere water, natuur... Gaaf!
Wat hebben jullie het lekker zeg, nee heerlijk.
Met andere woorden hier zou je eigenlijk eens heen moeten gaan... Mooie reclame voor dat land mam!!!
Wil nu wel vliegen ;)
Nou hier is het ook goed ahum, de buurt word verbouwd, koeien links van mij, graafhappers voor en achter 't huis en rechts borende en slopende buren... ;) haha oja en in huis... heel veel kindertjes die spelen en met hun neusjes tegen de ruit geplakt staan, om zich te vergapen aan de grote werkmachines die voor t huus de straat open graven. (het riool word vervangen in de straat). Heerlijk! :(
Maar gisteren heb ik de eerste kindermantra dag van start laten gaan. Dat was echt een feestje, ook voor de mama's en papa's... Daarna doodmoe naar een terrasje aan t strand bijkomen nee slapen in de launchhoek, (het was stralend weer). Vandaag gaat het wel weer iets beter.
Van jullie verhaal geniet ik wel hoor. Wat doe ik hier!!! grrr :p
-
04 April 2016 - 22:58
Annemarieke:
Jahaa ook een beetje jaloers :) Zeg lieve familie geniet Van de schoonheid en het paradijselijke gevoel en mams met volle teugen hè, de laatste daagjes! ...en thuis ook weer met prachtige wereldse herinneringen! :) xx
kissis en love!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley